کد مطلب:28037 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116
ابو بكر گفت: «آری؛ امّا از فتنه ترسیدم...». و هیچ یك از بنی هاشم، با او بیعت نكردند، تا آن كه فاطمه - كه خدای از او خشنود باد - در گذشت.[1]. 988. الكامل فی التاریخ - به نقل از زُهْری -:علی علیه السلام و بنی هاشم و زبیر، شش ماه پایداری نمودند و با ابو بكر بیعت نكردند، تا آن كه فاطمه - كه خدا از او خشنود باد! - در گذشت. آن گاه با او بیعت كردند.[2]. 989. صحیح البخاری - به نقل از عایشه -:فاطمه، دختر پیامبرصلی الله علیه وآله، به ابو بكر پیام داد كه میراث خود از پیامبر خدا را می خواهد، كه [ میراثش] آنچه را خداوند، بی جنگ و خونریزی در مدینه نصیب پیامبرصلی الله علیه وآله كرده بود و نیز فدك و باقیمانده خمس خیبر... را شامل می شد؛ امّا ابو بكر، از این كه چیزی از آنها را به فاطمه باز گردانَد، خودداری ورزید. از این رو فاطمه بر ابوبكر خشمناك شد و با او قهر كرد و تا هنگام مرگ با او سخن نگفت. فاطمه پس از پیامبرصلی الله علیه وآله شش ماه زیست و چون وفات یافت، همسرش علی او را شبانه دفن كرد و ابو بكر را از آن آگاه نساخت و خود بر او نماز خواند. علی در زمان حیات فاطمه، نزد مردم، آبرویی داشت؛ ولی چون فاطمه در گذشت، مردم، با علی چنان رفتار نمودند كه گویی او را نمی شناختند. پس با ابو بكر به مصالحه برخاست و با وی بیعت كرد؛ امّا در آن چند ماه [ كه فاطمه زنده بود، هرگز ]بیعت نكرد.[3]. 990. الإمامة و السیاسة:علی - كه خداوند، گرامی اش بدارد - بیعت نكرد، تا آن كه فاطمه - كه خدا از آن دو خشنود باد - در گذشت. فاطمه پس از پدرش، تنها هفتاد و پنج شب زنده ماند.[4]. 991. مروج الذهب: در بیعت علی علیه السلام با ابو بكر اختلاف است. برخی می گویند كه ده روز پس از وفات فاطمه علیها السلام بیعت نمود و وفات فاطمه علیها السلام هفتاد و اندی روز پس از وفات پیامبرصلی الله علیه وآله بوده است. نیز گفته شده است كه[ بیعت علی علیه السلام ]سه ماه و یا شش ماه بعد بود و جز آن هم گفته شده است.[5]. 992. شرح نهج البلاغة - در یادكردِ داستان سقیفه -:امّا آنچه عموم محدّثان و برجستگانِ آنان می گویند، این است كه علی علیه السلام شش ماه از بیعت كردن، خودداری ورزید.[6]. 993. شرح نهج البلاغة:شایسته است كه خردمند بیندیشد كه چرا علی علیه السلام در بیعت با ابو بكر، شش ماه، یعنی تا درگذشت فاطمه علیها السلام تأخیر نمود؛ اگر كار او درست بوده، پس انتصاب ابو بكر به خلافت، خطا بوده است و اگر كار ابو بكر درست بوده، پس تأخیر علی علیه السلام در بیعت و حضور در مسجد، خطا بوده است.[7].
987. مروج الذهب: چون در سقیفه، با ابو بكر بیعت شد و روز سه شنبه بیعت همگانی صورت پذیرفت، علی علیه السلام بیرون آمد و [ به ابو بكر] گفت: كارهایمان را تباه كردی و مشورت نكردی و حقّ ما را رعایت ننمودی.